GRZEGORZ BURKOWSKI FOTOGRAFIA PRZYRODNICZA Z                 DOLINY BARYCZY                                                                                                                                           I NIE TYLKO
                      

Kormoran czubaty (Phalacrocorax aristotelis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae), zamieszkujący morskie wybrzeża, w zależności od podgatunku:
kormoran czubaty (P. aristotelis aristotelis) - atlantyckie wybrzeża Europy od Półwyspu Skandynawskiego po Półwysep Iberyjski oraz Islandia. W Polsce obserwowany sporadycznie.
P. aristotelis desmarestii - wybrzeża Morza Czarnego oraz wschodnie i środkowe Morza Śródziemnego
kormoran marokański (P. aristotelis riggenbachi) - wybrzeża północno-zachodniej Afryki.
Cechy gatunku: 
Upierzenie czarne z zielonym, metalicznym połyskiem, w szacie godowej na przedzie głowy pióra tworzą zadarty czubek. Młode brązowe, o białym przodzie szyi.
Wymiary średnie
dł. ciała ok. 65-80 cm
rozpiętość skrzydeł 90-105 cm
masa ciała ok. 1,7-2 kg
Biotop
Wybrzeża morskie. Poluje dalej od brzegu niż kormoran czarny.
Gniazdo
Zbudowane zazwyczaj z morszczynu. Tworzy kolonie lęgowe, zazwyczaj na klifach.
W zniesieniu 1 do 6 jaj (zazwyczaj 3) o długości około 63 mm. 
Jaja wysiadywane są przez okres 27-29 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 15-20 dniach.
Pożywienie
Morskie ryby i skorupiaki.Ochrona