GRZEGORZ BURKOWSKI FOTOGRAFIA PRZYRODNICZA Z                 DOLINY BARYCZY                                                                                                                                           I NIE TYLKO
                      

Biotop:
Bory i lasy mieszane z gęstym krzewiastym poszyciem świerkowym i sosnowym, iglaste młodniki, wiklinowe zarośla i zgrupowania kosodrzewiny w górach. W okresie lęgowym spotkać ją można w miejskich parkach, na cmentarzach i w większych ogrodach, gdzie trzyma się niskiej, gęstej roślinności. Większość czasu ptak ten spędza w gęstwinie krzaków nisko nad ziemią, choć samiec śpiewa wiosną na wysokich drzewach i krzewach.
Okres lęgowy:
Pokrzywnice na lęgowiska wracają w marcu i kwietniu, a okres lęgowy trwa do lipca. Pary nie są monogamiczne, z czego korzysta samica. Przyszła matka kopuluje z wieloma samcami. Te odwdzięczają się jej w trakcie karmienia młodych. Samiec jednak może wymusić na partnerce aby całe potomstwo miało jego materiał genetyczny. Przed zapłodnieniem sprawdza czy ta nie spółkowała z innym samcem dziobiąc jej kloakę tak długo, aż ona wydali całe lub większość nasienia innych konkurentów. Dopiero to jest sygnałem do zbliżenia. Zabiegi te mogą okazać się bezskuteczne, gdy samica skontaktuje się z kolejnym samcem. Gniazdo nisko w gęstych świerkach i innych drzewach lub krzewach (głównie iglastych i ozdobnych), żywopłotach. Ma kształt czarki i jest zbudowane z gałązek, źdźbeł trawy, z zewnątrz są w nie wplecione zielone mchy. Wyściółkę stanowią czerwone sporofity płonnika, delikatne źdźbła, pióra i włosie. Tylko wyjątkowo zajmuje gniazdo innego ptaka. Konstrukcja lęgowa jest dobrze ukryta w gęstym podszycie leśnym. W kwietniu pierwszy, a w połowie czerwca drugi lęg. W jednym lęgu składa 4–5 jaj o intensywnym niebieskim kolorze bez plamek, o średnich wymiarach 19x14 mm (czasem mogą mieć parę czerwonych plamek). Mimo iż jaja rzucają się w oczy i mogłyby zwracać uwagę drapieżników tak nie jest. Gniazdo usytuowane jest w ciemnych zakamarkach krzewów, gdzie ochronne plamkowanie nie jest potrzebne (w przeciwieństwie do ptaków gnieżdżących się na otwartych terenach). Samej samicy jasna barwa jaj pomaga w ich szybkim odnalezieniu w gęstwinach. Samiec i samica wysiadują jaja na zmianę przez okres 12–14 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe przez okres 12–14 dni i karmione są przez rodziców owadami (wtedy dorosłe ptaki preferują dietę zwierzęcą). Swoje miejsce wyklucia opuszczają gdy nabędą zdolności do lotu.
Pożywienie:
W lecie drobne stawonogi - dojrzałe owady, ich larwy, poczwarki, pająki i ślimaki, a zimą małe ziarna roślin oleistych i jagody. Wąski dziób pokrzywnicy świadczy o jej zwierzęcej diecie, która dominuje wiosną i latem. Pokarm roślinny przybiera na znaczeniu zimą, gdy tylko wyjątkowo ptaki natrafiają na stadia spoczynkowe bezkręgowców. Owady są przeważnie łowione w locie, choć przy przeciska się przez gęstwiny dziobie każdą zdobycz jaką napotka. Ma umiejętność obdziobywania nasion i jagód z pędów i wierzchołkowych gałęzi w trakcie podskoków i gdy leci w powietrzu. W czasie żerowania owady znajduje pod krzakami, młodymi drzewami iglastymi, w kupkach liści i stosach gałęzi.