GRZEGORZ BURKOWSKI FOTOGRAFIA PRZYRODNICZA Z                 DOLINY BARYCZY                                                                                                                                           I NIE TYLKO
                      

Świergotek nadmorski (Anthus petrosus) – mały ptak z rodziny pliszkowatych, gnieżdżący się na skalistych wybrzeżach zachodniej Europy na północ od Bretanii. Zachodni zasięg jego występowania obejmuje Irlandię, Wielką Brytanię i Francję, natomiast populacje skandynawskie i rosyjskie zimują na południu. W czasie migracji (marzec–kwiecień i wrzesień–listopad) nielicznie pojawia się w Polsce. Dawniej świergotka nadmorskiego uznawano za podgatunek siwerniaka. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.Jednym z ważniejszych obszarów zimowania świergotka nadmorskiego jest Holandia (5000 osobników)
Wymiary:
Długość ciała: 16– 17 cm
Opis:
Pokrojem i wielkością podobny do siwerniaka. W Polsce pojawia się prawie wyłącznie w szacie spoczynkowej, która charakteryzuje się brunatnoszarym ubarwieniem grubym rozmywającym się kreskowaniem na piersi i bokach ciała. Głowa słabo skontrastowana z rozmytą brwią. Skraje ogona szare.Nogi i oczy ciemne.
Gniazdo
Gniazduje na ziemi gdzie od połowy maja składa od 3 do 6 mocno ciemno plamkowanych jaj. Jaja wysiaduje wyłącznie samica 14-16 dni,po wykluciu pisklętami zajmują sie oboje rodzice przez 14-16 dni
Pożywienie:
Owady i pająki oraz nasiona nadbrzeżnych roślin