GRZEGORZ BURKOWSKI FOTOGRAFIA PRZYRODNICZA Z                 DOLINY BARYCZY                                                                                                                                           I NIE TYLKO
                      

 
Głos
Krakanie wrony Ochrypłe, głośne, szorstkie krakanie "kree kree", trochę cichsze i bardziej dźwięczne niż u gawrona. Charakterystyczne krakanie słychać zwłaszcza w locie. Brak różnicy w porównaniu do zawołania czarnowrona.
Rozmiary ciała
długość ciała ok. 48–52 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 90–100 cm
masa ciała ok. 510 gŚrodowisko
Dawniej prawie wyłącznie doliny rzek, obrzeża jezior, małe laski w pobliżu łąk i terenów wilgotnych. Obecnie także obrzeża wszelkich lasów i zadrzewień śródpolnych, otwarte tereny typu parkowego z mozaiką śródpolnych lasów z pastwiskami, polami, ogrodami i łąkami oraz parki miejskie. Rzadziej przebywa na samotnych drzewach w krajobrazie rolniczym. Nie unika większych drzewostanów, choć lęgnie się tylko na ich skraju (w zwartych kompleksach nie występuje). Nie wykazują wymagań dotyczących wysokości na poziomie morza. Preferuje lokowanie terenów lęgowych w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie na ich brzegach często poszukuje pokarmu. Jest ptakiem wszędobylskim, toteż przystosował się do życia w miastach, gdzie spotyka się często go na wysypiskach śmieci. Na ludzkich osiedlach przebywa cały dzień w swoim rewirze, który lustruje z kominów i anten, co łatwo zaobserwować. Latem częściej przebywa w okolicach lasów, a zimą w towarzystwie gawronów zalatuje na pola i w pobliże osiedli ludzkich, gdzie znajduje się więcej łatwiejszego do zdobyciu pokarmu. 
Pożywienie
Wszystkożerna, jednak głównie pokarm zwierzęcy – drobne ssaki, ptaki, owady, dżdżownice, ślimaki i inne bezkręgowce, również padlina, nasiona, owoce i odpadki ze śmietników. Czasem zdarza się, że zjadają lęgi innych wron gniazdujących w pobliżu. Dieta uzależniona jest od pory roku i lokalnych zasobów środowiska w którym przebywa. Preferuje gryzonie – norniki, myszy, młode zające, jaszczurki, żaby, pisklęta i jaja ptaków, gąsienice i chrząszcze. Sięgają też po martwe zwierzęta. Wśród roślinnego pokarmu dominują trawy, zboża, ziemniaki, różne jagody, rośliny kapustowate. Miejsca w których żeruje i sposoby w jaki to robi są bardzo różnorodne. Najczęściej szuka pokarmu na ziemi, chodzi spokojnie po niej lub skacze. W parach lub grupach może urządzać polowania na małe kręgowce, takie jak małe ptaki, lub rabunki ptasich gniazd. Zdarza się, że odbiera zdobyte ofiary ptakom, również szponiastym. Przeprowadzone badania w Ujściu Warty o bardzo zróżnicowanej awifaunie przekonują, że wyjadanie jaj i mniejszych ptaków nie jest dominującym zachowaniem pokarmowym. Lokalne wrony w okresie lęgowym jadły najczęściej rośliny i owady, nieco rzadziej ryby (prawdopodobnie znalezione martwe osobniki) i mięczaki. W pożywieniu pochodzącym od innych ptaków dominowały jaja, a nie pisklęta (wśród nich najczęściej ofiarą padały kaczęta krzyżówek). Również eksperymenty z innych europejskich krajów przekonują o nieznacznym udziale ptaków w wyżywieniu tych ptaków.
Rozród
Wyprowadza jeden lęg w ciągu roku.Gniazdo na obrzeżach lasów zwykle w wierzchołku wysokiego drzewa, najczęściej sosny, w rozwidleniu grubych gałęzi w koronach drzew. Płaska platforma tworząca koszyk zbudowana jest z patyków, gałązek, wylepione gliną lub błotem, a wymoszczone często materiałem w kolorze rudym – łykiem drzew, często topól, trawami, włosiem, mchem, korzonkami lub piórami kur domowych. W miastach ich gniazda znajdują się głównie w parkach, zdarzają się gniazda na budynkach czy żurawiach budowlanych. W przeciwieństwie do kruków nie lęgnie się w głębi lasów i rzadziej gnieździ się w miastach niż gawrony. Preferuje bowiem przestrzenie otwarte. Konstrukcja budowana jest w marcu. Partnerzy pozostają sobie wierni do końca życia jednego z nich. W przeciwieństwie do gawronów wrony gnieżdżą się zawsze pojedynczo na drzewach. W połowie kwietnia składa 4–6 różnobiegunowych, silnie wydłużonych jaj o tle zielonkawym i średnich wymiarach 43×31 mm. Mają brunatne lub oliwkowozielone plamkowanie.Od złożenia pierwszego jaja samica siedzi na jajach ok. 18–21 dni. Rodzice otaczają potomstwo troskliwą opieką. Gdy partnerka siedzi na jajach lub opiekuje się młodymi samiec niestrudzenie dostarcza pokarm. Po pewnym czasie gdy te podrosną matka również zaczyna przynosić im pożywienie. Początkowo dostają owady i ich larwy, a później myszy, pisklęta innych ptaków i młode małe ssaki. Pisklęta, gniazdowniki, opuszczają gniazdo po ok. 5 tygodniach (28–35 dniach).